Ἀκολουθία ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝΤΩΝ ΑΠΟ ΔΗΜΙΩΝ ΚΑΙ ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΩΝ

Ψαλλομένη την Κυριακή τοῦ Τυφλού.

Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης. Θρησκευτική Ὑπηρεσία Φυλακών 

Ἐν Ἀθήναις, 1966   

Μοναχοῦ Γερασίμου Μικραγιαννανίτου.

Ἐν τῷ Μεγάλω ἐσπερινῶ.

Εἰς τό, Κύριε, ἐκέκραξα, στιχηρά προσόμοια.

Ἦχος α΄. Τῶν οὐρανίων ταγμάτων.

Τόν ἐκ δημίων Ἁγίων, χορόν τόν Ἅγιον, δεσμοφυλάκων ἅμα, ἐπαινέσωμεν πάντες, μνήμην συγκροτοῦντες πανευκλεῆ, εἰς αὐτῶν θείαν αἴνεσιν, τόν Ἀθλοθέτην δοξάζοντες Ἰησοῦν, τόν λαμπρῶς αὐτούς δοξάσαντα.

Ἀποκαλύψει τή Θεία, τῆς ὑπέρ νοῦν δωρεᾶς, ἐν τῷ πικρῶς διώκειν, τούς Χριστοῦ ἀθλοφόρους, ἐδέξασθε ἀΰλως ἐν τή ψυχή, Φῶς τό Θεῖον τῆς Χάριτος, καί ἐκ δημίων ἀήττητοι ἀθληταί, Ἀληθείας ἀνεδείχθητε.

Δεσμῶν καί ἄθλων Ἁγίων, τοῖς θείοις Μάρτυσι, ἐν ἐπιγνώσει θεία, τῆς Χριστοῦ εὐσπλαχνίας, συνόμιλοι δειχθέντες καί κοινωνοί, οἱ στεροί δεσμοφύλακες, ὑπέρ Χριστοῦ ἠγωνήσαντο ἀνδρικῶς, καί Ἀγγέλοις ἠριθμήθησαν.

Οἱ πρίν διῶκται, καί ἤδη Ἅγιοι Μάρτυρες, οἱ διαφόροις χρόνοις, καί ἀθλήσεως τρόποις, ἐν πόλεσι καί χώραις πάσης της γής, ἱερῶς ἐναθλήσαντες, οἱ ἐκ δημίων φυλάκων τέ ἀθληταί, ἐν μιά μνήμη τιμάσθωσαν.

Ὁδός ἠμίν σωτηρίας, καί ἱλασμός πρός Χριστόν, τό αἷμα τῶν μαρτύρων, ἀληθῶς ἀνεδείχθη, ἐν τούτω γάρ τήν λύτρωσιν τῆς φθορᾶς, προφανῶς ἐκομίσασθε, καί ἀφθαρσίας τό γέρας ὡς ἀθληταί, οὐρανῶθεν ἀνεδύσασθε.

Ἐν μυστική ἀλλοιώσει ὑποδεξάμενοι, τόν Κύριόν της δόξης, τή ψυχή θεοφρόνως, ἐθάνετε προθύμως ὑπέρ Χριστοῦ, καί ζωήν τήν αἰώνιον, οἱ ἐκ δημίων φυλάκων τέ ἀθληταί, ἐντρυγήσατε γηθόμενοι.

Δόξα. Ἦχος πλ. β΄.

Μαρτυρική χορεία ἔνθεος, καί παρεμβολή ἱερά, εἰς ἔπαινον πρόκειται, τή Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, οἱ γάρ πρώην ἐν δημίοις τεταγμένοι, καί τέκνα ὀργῆς χρηματίζοντες, ἐπιγνώσει τοῦ κρείττονος, υἱοί φωτός ὤφθησαν, καί τῶν Παθῶν τοῦ Χριστοῦ, Ἅγιοι Μάρτυρες, τῆς γάρ ἁγνείας τό σκότος λιπόντες, ὧν τειμωροῦντες ἀθλητῶν, μιμηταί καί ὁμότροποι, ἐν τή καλή ὁμολογία, θαυμαστῶς ἐδείχθησαν, καί τῆς δόξης ἰσότιμοι. Αὐτῶν καί ἠμεῖς τήν ἀλλοίωσιν ἀγόμενοι, ἐν μία ἡμέρα, τήν ἄθλησιν γεραίρομεν, ὡς ἄν λιτταῖς αὐτῶν κομεισώμεθα, παρά Χριστοῦ τό μέγα ἔλεος.

Καί νῦν.

Τίς μή μακαρίσει σε, Παναγία Παρθένε; τίς μή ανυμνήσει σου τόν αλόχευτον τόκον; ο γάρ αχρόνως εκ Πατρός εκλάμψας Υιός μονογενής, ο αυτός εκ σού τής Αγνής προήλθεν, αφράστως σαρκωθείς, φύσει Θεός υπάρχων, καί φύσει γενόμενος άνθρωπος δι' ημάς, ουκ εις δυάδα προσώπων τεμνόμενος, αλλ' εν δυάδι φύσεων, ασυγχύτως γνωριζόμενος. Αυτόν ικέτευε, σεμνή Παμμακάριστε, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Εἰς τόν στίχον. Δόξα. Ἦχος πλ. β’ .

Μαρτυρικῶς ἀγωνησάμενοι, τήν ματαιότητα τῆς πλάνης, ἐν τή ἐκφάνση τῆς ἀληθείας, ἐθριαμβεύσατε μακάριοι, ὡς γάρ ρόδα νοητά, ἐξ ἀκανθῶν ἐβλαστήσατε, καί ἐκ δημίων Μάρτυρες θεοειδεῖς, τή Ἐκκλησία ἀνεδείχθητε, πρός ὁδηγίαν τοῦ κρείττονος, παιδεύοντες ἠμᾶς, διό ὑμῶν μακαρίζομεν, τόν καλόν ἀγώνα, δί’ οὐ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, κληρονόμοι γεγόνατε, ὧν καί ἠμεῖς ἀξιωθείημεν, ταῖς πρός Χριστόν ὑμῶν δεήσεσι.

Καί νῦν.

Δέσποινα προσδεξαι……

Ἀπολυτίκιον.

Ἦχος πρῶτος. Τῆς ἐρήμου.

Τόν ὑπέρτιμον δῆμον τῶν Μαρτύρων τιμήσωμεν, τόν ἐκ δεσμοφυλάκων, καί δημίων συγκείμενον, δεξάμενοι τό φῶς γάρ τοῦ Χριστοῦ, ἐνήθλησαν στερῶς ὑπέρ Αὐτοῦ, καί πρεσβεύουσι δωθῆναι τόν ἱλασμόν, τοῖς εὐσεβῶς κραυγάζουσι. Δόξα Τῷ ἐνισχύσαντι ἠμᾶς, δόξα Τῷ στεφανώσαντι, δόξα Τῷ χωρηγούντι δί’ ὑμῶν, ὑμίν τά κρείττονα.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ.

Μετά τήν α΄. Στιχολογίαν, κάθισμα, ἦχος α΄.

Τόν τάφον Σου Σωτήρ.

Ὡς ἄστρα νοητά, ἐκ νυκτός ἀγνωσίας, ἐξέλαμψαν ἠμίν, οἱ Χριστοῦ ἀθλοφόροι, οἱ πρώην ὄντες δήμιοι, ἀλλά Πνεύματος Χάρητι, ἀριστεύσαντες, τῆς εὐσεβείας τοῖς ἄθλοις, ὧν τήν πάμφωτον, ἐπιτελέσωμεν μνήμην, αὐτούς μακαρίζοντες.

Θεοτοκίον. Ὅμοιον.

Ἐκπλείτει πάντα νοῦν, ἡ φρικτή σου λοχία: πῶς τέτοκας Θεόν, ἐν σαρκί ὑπέρ λόγον, καί ἄφθορος μεμένηκας, μετά τόκον τόν ἄφραστον, ἀειπάρθενε, εὐλογημένη Μαρία? Ὅθεν ἅπαντες, τό σόν μυστήριον Κόρη, σιγῆ μεγαλύνομεν.

Μετά τήν Β στιχολογίαν, ἦχος δ΄.

Ταχύ προκατάλαβε.

Ὡς ἄρνες προσήλθετε, τῷ Ζωοδότη Χριστῷ, ἀφέντες τήν φόνιον, διαγωγήν καί σκληρᾶν, μαρτύρων τοῖς θαύμασιν, ὅθεν καί τῆς ἀπάτης, καθελλόντες τό θράσος, ὤφθητε στρατιῶται, ἀληθεῖς του Σωτῆρος, οἱ ἐκ δημίων ἅπαντες Ἅγιοι Μάρτυρες.

Θεοτοκίον. Ὅμοιον.

Τῷ λόγω συνήλειφας, ἐν τή γαστρι μυστικῶς, τόν Λόγον τόν συνθρόνον, τοῦ προανάρχου Πατρός, καί Τοῦτον γεγέννηκας, σύνθετον Θεοτόκε, ἐν δυσί ταῖς Οὐσίαις, ἕνα μετά τόν τόκον, τόν Σωτήρα τοῦ κόσμου, Ὤ πρέσβευε δυσωποῦμεν, δοῦναι ἠμίν συγχώρησιν.

Μετά τόν πολυέλαιον. Κάθισμα

ἦχος πλ. α΄. Τόν συνάναρχον Λόγον.

Ἀντικείμενοι ὄντες πρώην τοῖς Μάρτυσιν, καί αὐτούς ἀναιροῦντες ποικίλοις τρόποις σκληρῶς, ἀλλοιώσει μυστική τό φῶς ἐδέξασθε, καί ἠγωνήσασθε στερῶς, δί’ ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, ἐκπλήξαντες τούς ὁρώντας, οἱ ἐκ δημίων ὀπλῆται, πανευκλεεῖς Του Παντοκράτορος.

Θεοτοκίον. Ὅμοιον.

Τόν ὑπερθεόν Λόγον κυοφορήσασα, ἐν δυσί ταῖς Οὐσίαις καί Ὑποστάσει μία, ἀναπλάττοντα ἠμᾶς δί’ ἀγαθότητα, πλατυτέρα οὐρανῶν, ἀνεδείχθης ἀληθῶς, ἡλίου δέ λαμπροτέρα, Ὑπεραγία Παρθένε, διό ὑμνοῦμεν σου τά θαύματα. 

Προκείμενον ἦχος δ΄.

Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ. . .

Στίχος: Τοῖς Ἁγίοις τοῖς ἐν τή γῆ Αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος.

Εὐαγγέλιον τό τεταγμένον, καί τά: «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι καί ὁ Ν ψαλμός».

 Δόξα: Ταῖς τῶν ἀθλοφόρων. . .

 Καί νῦν: Ταῖς τῆς Θεοτόκου. . .

Μετά τόν Ν ἰδιόμελον. Ἦχος Πλ. Β.

Στίχος: Ἐλεήμων, ἐλέησον μέ ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός Σου, καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτειρμῶν Σου, ἑξάλειψον τό ἀνόμημά μου.

Τῆς πλάνης ρήξαντες τά δεσμά, τή ἀγάπη Χριστοῦ συνεδαίθειτε, ὑπέρ ἄνω γενόμενοι, γεηρῶν φρονημάτων. Καί τό Πάθος Αὐτοῦ μιμησάμενοι, δί’ ἀθλητικῶν καμμάτων, καί τή χήσει τῶν αἱμάτων, τελειώτερον Αὐτῶ συνήφθειτε, οἱ ἐκ δημίων Ἅγιοι Μάρτυρες. Ἀλλ’ ὡς ἔχοντες παρρησίαν, πρεσβεύσατε δεόμεθα, σώζεσθαι ἠμᾶς πάσης θλήψεως.

Ὁ κανών, οὐ ἡ ἀκροστιχίς: ἀθλητικός ἀνυμνήσθω δῆμος. Γερασίμου.

Ἦχος πλ. δ΄.

Ὠδή Α. Ἀρματηλάτην Φαραώ.

 Ἀθλητικαῖς λελαμπρησμένοι χάρησι, καί τοῦ ἀδύτου φωτός, τάς φωτοχισίας, εὐκλεῶς δεχόμενοι, οἱ ἐκ δημίων Μάρτυρες, φωτισμόν τή ψυχή μου, καταπεμφθῆναι αἰτήσασθε, μέλποντος ὑμῶν τήν συνέλευσιν.

 Θεοῦ τήν δόξαν τοῦ ἐνανθρωπήσαντος, ὁ Θεονᾶς μιυθεῖς, μάρτυς ἀπό μάγων, ἀληθής γεγένηται, καί ὁ τυφλός δέ δήμιος, φωτισθεῖς ἠγωνήσθη, μαρτυρική θεία χάρητι, Ἰουλιανοῦ του παμμάκαρος.

Λιπόντες ἅμα τήν τῆς πλάνης ζώφωσιν, τῷ ἀνεσπέρω φωτί, τοῦ Χριστοῦ προσῆλθον, ὁ Κομενταρίσιος, Ἑλλάδιος ὁ ἔνδοξος, Βοηθός τέ ὁ θεῖος, τῆς Θεοδούλης τῆς μάρτυρος, βλέποντες τήν χάριν ἐκλάμπουσαν.

Θεοτοκίον.

Ἡ ἐν νηδύι τόν Θεόν σαρκούμενον, ἀκαταλήπτως ἁγνή, ὑποδεξαμένη, καί φρικτῶς χωρήσασα, εὐλογημένη δέσποινα, ἀκατάληπτον θαῦμα, ἀκατανόητον ἄκουσμα, Σῶζε τούς εἰς σέ καταφεύγοντας.

Ὠδή γ΄. Οὐρανίας ἁψίδος.

Τόν τῆς πίστεως λόγον, ἐν τή ψυχή δέδεκται, Πέτρος ὁ στερός δεσμοφύλαξ, σύν στρατιώταις ἑπτά, ἐνθέοις ρήμασι, τοῦ ἱεροῦ Ἀνανίου, καί τό τέλος εὔρατο, θαλάσσης ὕδασι.

Ἰησοῦν τόν Σωτήρα, δημιουργόν ἔγνωκαν, διά Κενσουρίνου τοῦ θείου, θερμῶς πιστεύσαντες, εἰκᾶς θεοληπτος, στρατιωτῶν μακαρίων, καί οἰκείοις αἵμασι, Χριστόν ἐδόξασεν.

Κλέος εὔραντο μέγα, μαρτυρικοῖς κάμμασι, διά Χαραλάμπους τοῦ θείου, ἱερομάρτυρος, σύν Πορφυρίω ὁμού, Βάπτος ἀθλήσαντες ἅμα ὅθεν καί συνήφθησαν, μαρτύρων τάγμασιν.

Θεοτοκίον.

Ὁ περιδοξος θρόνος, καί φωταυγής θάλαμος, τοῦ παμβασιλέως τῆς δόξης, καί παντοκράτορος, ἀνεφημείσθω μοί, ἡ Θεοτόκος Μαρία, ὅτι σώζει ἅπαντας, πάσης στενώσεως.

Μετά τήν γ΄ ὠδήν. Κάθισμα.

Ἦχος γ΄. Τήν ὡραιότητα.

Τήν θεοσύλλεκτον, Μαρτύρων φάλαγγα, ἀνευφημήσομεν, ἐνθέοις ἄσμασιν, τούς ἐκ δημίων ἀθλητᾶς, ὁμοῦ καί δεσμοφυλάκων. Πάσαν γάρ ἠρνήσαντο, τῶν προσκαίρων ἀπόλαυσιν, καί στερῶς ἐνήθλησαν, δί’ ἀγάπην τοῦ Κτίσαντος. Καί σύν ταῖς ἀσωμάτων χορείαις, αἰτοῦνται ἠμίν, πταισμάτων λύσιν.

Θεοτοκίον. Ὅμοιον.

Σαρκί κυήσασα, τόν Ὑπερούσιον, ἀνακαλούμενον, Ἀδάμ τόν ἔκπτωτον, ἐξ ἤς ἐκπέπτωκεν ζωῆς, τῷ φθόνω τοῦ βροτοκτώνου, ἀνωτέρα πέφηνας, πάσης κτίσεως Ἄχραντε, καί Ἀγγέλων Ἄνασσα, καί ἀνθρώπων διασῶσμα, διό σοί πάσα γλώσσα κραυγάζει, χαῖρε ἡ κεχαριτωμένη.

Κοντάκιον, ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῶ.

Τούς ἐκ δημίων ἀθλητᾶς τοῦ Σωτῆρος, τούς διαφόροις ἐναθλήσαντας χρόνοις, μελωδικῶς τιμήσωμεν κραυγάζοντες οἱ ἐκ σκότους λάμψαντες, ὡς πολύφωτα ἄστρα, γνωστοί καί ἀνώνυμοι, ἀθλοφόροι Κυρίου, πάσης ἀνάγκης ρύσασθε ἠμᾶς, καί πολυτρόπων, σκανδάλων καί θλίψεων.

Συναξάριον

Τῇ αὐτῇ ἡμέρα, Κυριακή ἕκτη ἀπό τοῦ Πάσχα, τό εἰς τόν ἐκ γενετῆς Τυφλόν ἐορτάζομεν, τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἠμῶν, Ἰησοῦ Χριστοῦ, θαῦμα.

Στίχοι

Φωτός χορηγός, ἐκ φάους πλέον φάος,

Τόν ἐκ γενετῆς ὄμματοις Τυφλόν, Λόγε.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρα, μνήμη καί πάντων τῶν ἀπό δημίων καί δεσμοφυλάκων πιστευσάντων τῷ Χριστῷ, ἑκατόν εἴκοσι μαρτύρων.

Τῷ ἀπείρω ἐλέει σου, φωτοδότα Χριστέ ὁ Θεός ἠμῶν, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς.

Ἀμήν.

Ὠδή θ΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ἐξέστη ἐπί τοῦτο.

Μαρτύρων συνοδία περιφανής, ἀθλοφόρων χορεία ὑπέρλαμπρε, στίφος σεπτόν, οἱ ἀπό δημίων γνώμη στερά, καί ἐκ δεσμοφυλάκων τέ, Μάρτυρες γενόμενοι τοῦ Χριστοῦ, γνωστοί σύν ἀνωνύμοις, πρεσβεύσατε Κυρίω, πάσης ρυσθῆναι ἡμᾶς θλίψεως.

Οἱ δόξης κοινωνοῦντες τῆς ὑπέρ νοῦν, καί ζωῆς τῆς ἀλήκτου μετέχοντες, ὡς ἀθληταί, Τοῦ ὑμᾶς δοξάσαντος θαυμαστῶς, οἱ ἐκ δημίων Μάρτυρες, τόν παρόντα ὕμνον μου εὐμενῶς, προσδέξασθε καί δότε, πταισμάτων μοί τήν λύσιν, ὑμῶν πρεσβείαις πρός Τόν εὔσπλαγχνον.

Θεοτοκίον.

Ὑμνοῦμεν σου τήν δόξαν τήν θαυμαστήν, ἤν ὑμνούσιν Ἀγγέλων

τά τάγματα, θείαις ὠδαῖς, Μῆτερ ἀειπάρθενέ του Θεοῦ, καί τήν πολλήν κηρύσσομεν, πρός ἡμᾶς ἑκάστοτε ἀρωγήν. Σύ γάρ ἠμᾶς προφθάνεις, καί σώζεις ἐκ κινδύνων, ὡς θυσαυρός θείας χρηστότητος.

Ἑξαποστειλάριον. Ἦχος β΄. Γυναῖκες ἀκουτίσθητε.

Τήν ἐκ δημίων σήμερον, Μαρτύρων τήν ὀμύγηριν, ἀσματικαῖς μελωδίαις, τιμήσομεν ὁμοφρόνως, λαμπρῶς γάρ ὑπερήθλησαν, τῆς δόξης τοῦ Παντάνακτος, καί νῦν ἀεί πρεσβεύουσι, σύν τοῖς λιποῖς ἀθλοφόροις, ὑπέρ εἰρήνης τοῦ κόσμου.

Θεοτοκίον. Ὅμοιον.

Παρθένε παναμώμητε, Ἀγγέλων ἀγαλλίαμα, καί σωτηρία τοῦ κόσμου, σύν τοῖς κλεινοῖς ἀθλοφόροις, τόν σόν Υἱόν καί Κύριον, ἀπαύστως καθικέτευε, δοῦναι πταισμάτων ἄφεσιν, καί ἱλασμόν καί εἰρήνην, τοῖς εὐλαβῶς σέ ὑμνούσι.

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ.

Στιχηρά προσόμοια. Ἦχος πρῶτος. Πανεύφημοι Μάρτυρες.

Πανεύφημοι Μάρτυρες Χριστοῦ, πίστιν τήν σωτήριον, ἐν τῇ καρδία δεξάμενοι, σοφῶς ἐλλείπετε, τήν ζωφώδη πλάνην, καί κατηγωνήσασθε, ἀθλήσει τόν ἀρχαίκακκον δράκοντα, ἔνθεν εἰλήφατε, ἐκ χειρός τοῦ Παντοκράτορος, τό τῆς δόξης, στέφος ἁμαράντηνον.

Καλίνικοι Μάρτυρες Χριστοῦ, ἀλλοιώσει κρείττονι, ἀλλοιωθέντες ἐν Πνεύματι, δῆμος μακάριος, ἀθλητῶν Ἁγίων, ἐκ δημίων ὤφθητε, νικήσαντες ἐχθρῶν τήν παράταξιν. Καί νῦν πρεσβεύσατε, δωρηθῆναι ταῖς ψυχαῖς ἠμῶν, τήν εἰρήνην, καί τό μέγα ἔλεος.

Πανένδοξοι Μάρτυρες Χριστοῦ, ἀθλητῶν τά θαύματα, τεθεαμένοι ἐδέξασθε, φῶς τό σωτήριον, καί δημίων τάξιν, γνώμη οὐρανόφρονι, ἀφέμενοι ἀνδρίως ἠθλήσατε, καί προσηνέχθητε, ἱερεία ὡς ἀμώμητα, Τῷ ἀξίως, ὑμᾶς θαυμαστώσαντι.

Χορία Μαρτύρων εὐκλεής, ὤφθητε μακάριοι, ἀπό δημίων ἀθλήσαντες, στερῶ φρονήματι, καί ἐκ δεσμοφυλάκων, ἐν πικοίλοις  σκάμασι,  καί  χρόνοις  διαφόροις  καί πόλεσι, Χριστόν

δοξάσαντες,  οἱ  γνωστοί τέ καί ἀνώνυμοι, διά τοῦτο, ὑμᾶς μακα-

μακαρίζομεν.

Δόξα. Ἦχος πλ. α΄.

Τοῦ μαρτυρίου τήν ὁδόν, ἀκλινῶς ἀννίσαντες, πρός τόν σκοπόν τῆς ἄνω κλήσεως, ἐφθάσατε Ἅγιοι. Εἰ καί τοῖς χρόνοις γάρ διέστητε, καί διαφόροις ἄθλοις, τῶν τῆδε μετέστητε, ἄλλ΄ἐν τῷ φωτί τοῦ Κυρίου, ὁμοῦ ἐσκηνώσατε, μίαν χορείαν συγκρο-τήσαντες, μυστική γάρ κλήσει, ἀντί δημίων καί δεσμοφυλάκων, στρατιῶται Χριστοῦ ἐδείχθητε. Ἀλλ’ ὤ Μάρτυρες ἔνδοξοι, συνέλευσις ἁγία, περιδοξον σύνταγμα, τή ἀνάρχω Τριάδι πρεσβεύσατε, ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἠμῶν.

Καί νῦν.

Μακαρίζομέν σε Θεοτόκε Παρθένε, καὶ δοξάζομέν σε, οἱ πιστοὶ κατὰ χρέος, τὴν πόλιν τὴν ἄσειστον, τὸ τεῖχος τὸ ἄρρηκτον, τὴν ἀρραγῆ προστασίαν, καὶ καταφυγήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

 Δοξολογία μεγάλη, τό: «σήμερον σωτηρία» καί ἀπόλυσις.

 Εἰς τήν Λειτουργίαν: Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς του τυφλοῦ καί Εὐαγγέλιον, Σαββάτου Ι. Λουκᾶ.

 Κοινωνικόν: Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον. . .

Μεγαλυνάριον.

Χαίροις τῶν Μαρτύρων παρεμβολή, ἡ ἀπό δημίων, δί’ ἀθλήσεως εὐσεβοῦς, καί δεσμοφυλάκων, λαμπρῶς συγκροτηθεῖσα, καί μαρτυρίου δόξη, περιαστράπτουσα.